جایگاه ضعیف تفکر انتقادی در برنامه های درسی مدارس متوسطه (مطالعه‌ای با روش خبرگی و نقادی تربیتی)

رشد و تقویت مهارت‌های فکری دانش‌آموزان همواره یکی از اهداف مهم نظام‌های آموزشی کشورهای مختلف بوده است. در این میان، نوع و شکل خاصی از تفکر و مهارت‌های فکری که از آن تحت عنوان تفکر انتقادی نام برده می‌شود، همواره مورد تاکید برنامه های درسی و صاحبنظران مباحث آموزشی و یادگیری بوده است. فرض بر این است که رشد تفکر انتقادی دانش‌آموزان در جهان سرشار از تغییر و تحول قرن بیست و یکم و انبوه داده‌ها و اطلاعات علمی آن، زمینه‌های لازم را برای ارزیابی، تجزیه و تحلیل، مقایسه، به‌گزینی و برخورد عقلانی و ناقدانه فراگیران فراهم می کند. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت و چگونگی توجه به تفکر انتقادی در میان دانش آموزان دختر یکی از دبیرستان‌های استان اصفهان انجام گرفته است. دراین مقاله جهت بررسی موقعیت وجمع آوری داده ها واطلاعات از روش خبرگی و نقادی آموزشی استفاده شده که طی سه مرحله‌ توصیف، تفسیر و ارزشیابی وضعیت تفکر انتقادی در میان دانش آموزان دختر دبیرستانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج و یافته های حاصل از این مطالعه مستندا نشان می دهد که به دلایل مختلف، میزان توجه به تفکر انتقادی در قالب برنامه های درسی و فعالیت های آموزشی و پرورشی مدرسه در حدی نازل و اندک بوده و به همین علت امکان و فرصت چندانی برای رشد مهارت های فکری پیشرفته دانش آموزان فراهم نمی گردد.